Toen ik naar de psycholoog ging voor mijn angststoornis was het enige wat continu gezegd werd: accepteer dat je angst er is en dan zal deze uiteindelijk vanzelf weg gaan. Maar hoe dan? Ik voel me overmeesterd door mijn angst en jij gaat mij vertellen dat ik hem gewoon moet accepteren?! Doordat de psycholoog nooit heeft kunnen overdragen wat daadwerkelijke acceptatie is, heb ik veel langer over mijn journey gedaan dan nodig. Accepteren lijkt makkelijk, gewoon laten zijn hoe het is toch? Eigenlijk ligt er een hele basis van mentaal en gevoelsmatig begrip onder het woord acceptatie ten grondslag.
Tip: Neem een kijkje op onze BoekUp pagina waar alle fases en bij behorende boeken te vinden zijn.
Aangezien mijn heftige angsten de overhand hielden, besloot ik het uit wanhoop maar eens aan Google te vragen. Hier kwam ik het boek Het leven liefhebben door acceptatie van Tara Brach tegen, het sprak mij gelijk aan. Tijdens het lezen van dit boek snapte ik pas wat daadwerkelijke acceptatie inhield en hoe ik ermee om kon leren gaan. Er werden hier vele voorbeelden en tips gegeven om te kunnen leren accepteren. Het is vooral heel belangrijk om bewust te blijven in het hier en nu en niet weg te rennen in van alles. Ook als de pijn ondragelijk voelt is het belangrijk om toch bij deze pijnlijke gevoelens te blijven. Je kunt tegen jezelf zeggen, ‘alles is oké’ of volmondig ‘ja’ tegen de angst of het gevoel dat je hebt. Dit ontspant ons verzet tegen het huidige moment en zorgt ervoor dat we het leven met een meer open hart tegemoet kunnen treden.
'Totale acceptatie houdt in dat we ons niet langer verzetten tegen dingen die voor ons onbekend of beangstigend zijn, of die een emotionele lading hebben. Het is noodzakelijk tegengif voor de jaren waarin we onszelf hebben verwaarloosd, onszelf hebben veroordeeld en hardvochtig hebben behandeld, jaren waarin we hebben ontkend wat we op een bepaald moment ervoeren. Totale acceptatie is de bereidheid onszelf en ons leven te aanvaarden zoals het is. Een moment van totale acceptatie is een moment van authentieke vrijheid.' - Tara Brach
Na langere periode dit boek gelezen te hebben, is het gelukt mijn gevoelens meer te omarmen. Hoe heftig ze ook waren! Tijdens ons helingsproces is het belangrijk om gelijkgestemden of gelijkgestemde verhalen te vinden. Hierdoor voelen we onszelf minder afgescheiden van de wereld en voelen we ons minder eenzaam. Gelijkgestemden kun je bijvoorbeeld vinden in boeken, maar ook online is er veel te vinden. Voor mij was het belangrijk om mijn verhaal aan iemand kwijt te kunnen, gelukkig kon dit grotendeels bij mijn vriendin. Het is belangrijk om over je gevoelens te praten met iemand, dat kan zelfs via het internet zijn. Het gaat erom dat je je verhaal kwijt kan, zodat je je gehoord kan voelen in deze moeilijke periode. Als er echt niemand is in je omgeving die erover wilt praten, dan kun je je verhaal het beste opschrijven en proberen te praten tegen jezelf (hoeft natuurlijk niet hardop). Je kan dan toch je gevoelens uiten en zo kun je je meer gehoord voelen. Stel dan vragen zoals: En hoe voel je je? Zou ik iets kunnen doen zodat je je beter gaat voelen? Wat heb je op dit moment daadwerkelijk nodig?.
Het boek van Tara Brach geeft vooral veel inzichten en confronteert ons met ons huidige leven. De huidige westerse cultuur is vooral gebaseerd op het verhaal van Adam en Eva die worden verbannen uit het hof van Eden. We zijn zondig geboren en hebben daarom niet het recht om gelukkig te zijn. Daarom dienen we voortdurend te streven naar meer en harder werken, onszelf wegcijferen en ons altijd haasten om onszelf voor eens en altijd te bewijzen. Het is daarom niet gek dat we ons schamen voor onze zwakheden en angsten. In onze cultuur is het dan ook normaal geworden om geen hechte familieband te hebben en voelen we ons daarom vaak alleen en als buitenstaanders. Er wordt vanaf jongs af aan geleerd dat iedere connectie inhoudt dat we onszelf moeten bewijzen dat we de moeite waard zijn en dat er iets mis met ons is, de boodschap die ook klonk in het hof van Eden. Als we ook zo over onszelf gaan denken raken we gevangen in de trance van onwaardigheid.
''Het gevoel dat wij niet verbonden zijn is in deze tijd een grotere plaag dan lepra of tuberculose.' In onze samenleving heeft deze ziekte epidemische vormen aangenomen. We hunkeren ernaar ergens bij te horen, maar hebben het gevoel dat we het niet verdienen.' - Moeder Teresa, Tara Brach
Als we bewust worden van deze achtergrondinformatie, kunnen we onze helingsreis beginnen. De Boeddha zei dat we aan het begin van vrijheid staan wanneer we de oorzaak van al ons lijden onderzoeken en daar helder inzicht in verkrijgen. Lijden en ontevredenheid treft ieder mens, wanneer we het bestaan ervan volledig erkennen, zetten we de eerste stap op het pad van bewustwording. Het is belangrijk ons leven zoals het is volledig te aanvaarden en onze onvolkomenheid te accepteren. Onvolkomenheid is geen individueel probleem: het is een belangrijk onderdeel van het menselijk bestaan. Als we dit doen gaan we ons niet langer bezig houden met de vraag hoe we moeten veranderen en zullen we inzien dat er niks mis met ons is.
'We kunnen uit onze kooi worden verlost wanneer we absoluut alles gaan accepteren wat we in onszelf en ons leven tegenkomen, en we met ons volle bewustzijn en onze serieuze aandacht ieder moment gaan ervaren zoals het is. Met absoluut alles accepteren bedoel ik dat we ons bewust worden van wat er zich op enig moment in ons lichaam en onze geest afspeelt, en we dit niet proberen te beheersen, te veroordelen of te ontkennen. Ik bedoel niet dat we vervelend gedrag van onszelf en van anderen maar moeten slikken. Ik verwijs naar een innerlijk proces waarin we leren accepteren wat wij in het huidige moment ervaren. - Tara Brach
Het is belangrijk om tijdens het helingsproces niet te hard van stapel te willen lopen. Tuurlijk is het fijn om minder last te hebben van bijvoorbeeld heftige angsten of van woede-uitbarstingen. Zelf wou ik ook zo snel mogelijk ‘normaal’ functioneren. Maar aangezien heftige trauma's niet in 1 dag zijn opgebouwd, kunnen ze ook niet in 1 dag verdwijnen. Als je heftige trauma’s hebt meegemaakt, kan het wel jaren duren om te helen. Daarom is mijn tip: blijf luisteren naar je lichaam! Zelf deed ik dit niet voldoende en heb ik mezelf meer kapotgemaakt dan omhoog geholpen. Zo duurt je proces nog langer. Als je naar jezelf luistert kan je je proces in ieder geval dragelijker en liefdevoller maken.
Het leven liefhebben door acceptatie is een boek dat ik aan iedereen aanraad. Het heeft namelijk mijn leven verandert. Patronen doorbreken raad ik alleen aan voor mensen die door hardnekkig gedrag niet het leven kunnen lijden dat ze zouden willen, of door hun patronen niet bewust kunnen worden van het huidige moment. Als dit niet het geval is, zou ik verder gaan naar de volgende fase.
In de volgende fase wordt het grotere geheel besproken. Veel is aangeleerd en daarom is het belangrijk om onze waardes opnieuw onder de loep te nemen. Zijn het wel mijn waardes of hebben mijn ouders/maatschappij ze opgelegd? En hoe kun je leren helen in een toxische maatschappij? Dit wordt allemaal besproken in de volgende fase.
Een samenvatting van de volgende fase volgt binnenkort!