'Leren is een sociaal proces. Leren is groei. Leren is niet een voorbereiding op het leven, maar het leven zelf.' - John Dewey
Je ziet het overal om je heen, bijna iedereen staat op de automatische piloot. De wekker gaat je staat op en afhankelijk van wat voor werk je doet, deel je de tijd zo efficiënt mogelijk in. Alles draait om tijd in het leven, maar als we als een kip zonder kop door het leven gaan, wat is onze tijd dan nog waard? Waar blijft de persoonlijke tijd/familietijd en de tijd om even naar binnen te keren?
Het belang van af en toe naar binnen keren
Het is heel erg belangrijk om af en toe naar binnen te keren, als we dit niet doen verliezen we de connectie met onszelf en de realiteit. We zitten dan zo erg in een rush dat we op een gegeven moment niet meer voelen wat we nodig hebben. Dit heeft zelfs gevolgen op wat we eten en hoeveel we drinken. Eigenlijk belanden we in een negatieve spiraal.
Aangezien mentale gezondheid en rust nemen in deze maatschappij vaak wordt geassocieerd met iets zwaks of slechts, kan het moeilijk zijn om tijdens werk even een rustpauze in te lassen. Ik heb collega's ook vaker horen zeggen: 'Ik rust pas als ik in de kist lig'. Hier schok ik best wel erg van! Het lijkt zo normaal om elke dag vol te plannen en onszelf als we thuis zijn af te lijden door bijvoorbeeld onze telefoon of de televisie. We vergeten dan vaak dat we nog mens zijn en deze overload aan informatie en nieuwe technologie niet gezond voor ons is. Echter voelen we dit niet meer, als we afgescheiden zijn van ons ware zelf. Het is dan niet voor niks dat de gezondheidszorg steeds beter wordt, maar er steeds meer mensen ziek zijn. Dat komt vooral, omdat we niet meer weten hoe we naar onszelf moeten luisteren en grenzen moeten aangeven. Door niet beter weten en onze natuurlijke drang om bij een groep te horen is het niet makkelijk om anders te kiezen en wel een rustpauze in te lassen.
Vrijwel alle ziekte is een natuurlijke weerspiegeling van het leven in een ongezonde samenleving. Ondanks de meest fantastische economische, technologische en medische middelen die we ter beschikking hebben, lijden talloze mensen aan ziekten die het gevolg zijn van stress, onwetendheid, ongelijkheid, milieuverloedering, klimaatverandering, armoede en sociaal isolement. - Gabor Maté in de Mythe van normaal
Het gevolg...
Als we hier inderdaad niet naar leren luisteren, zullen we wat Gabor zegt ziektes ontwikkelen en nooit vanuit onze ware zelf kunnen leven. Wanneer we hier geen stop op zetten, zal dit van generatie op generatie door worden gegeven. We zien het nu al, het blijkt zelfs dat jongeren vaker dan oudere volwassenen symptomen van angst of depressie ervaren. Dit blijkt uit meerdere artikelen/onderzoeken en is ook door de KFF (onafhankelijke onderzoek bron) onderzocht. Jongeren voelen een verhoogde werkdruk, prestatiedrang en voelen zich niet goed genoeg. Dit wordt vaak versterkt door de social media cultuur, waarbij alles perfect moet zijn. Als je niet rijk bent, er niet perfect uitziet en geen geweldig leven hebt doe je er niet toe of ben je raar.
Vooral jongeren bouwen dan een onrealistisch zelfbeeld op, wat weer resulteert in depressieve en angstige gevoelens. Pas als we leren dat we al genoeg waard zijn, zonder iets te hoeven bewijzen of aan een bepaald ideaal beeld moeten voldoen, kunnen we gaan helen. Het is dus vooral belangrijk om bewust te worden en onszelf te accepteren voor wie we nu zijn. Dit zal niet in 1 dag lukken, maar als we er elke dag mee bezig zijn, zullen we grote stappen kunnen zetten.
Een goede oefening kan zijn om stil te gaan zitten en de gedachten in jezelf waar te nemen. Gedachten zorgen ervoor hoe we over onszelf denken, als we deze wat minder serieus kunnen nemen maken we al grote stappen. Probeer alle gedachten er te laten zijn en niet te oordelen over deze gedachten, zie ze maar als een wolk(je) voor bij gaan. Ook als dezelfde gedachte continue terugkomt verzet je dan niet, maar blijf hetzelfde doen. Een gedachte wil net als een gevoel gehoord worden, wanneer we niet echt luisteren zal de gedachte juiste terug blijven komen. Pas als we vrede leren vinden met alles wat zich voordoet, kunnen we grote stappen maken in ons helingsproces. Dit betekent niet dat we ongepast gedrag van anderen accepteren, maar het betekent wel dat we niet meer vechten tegen dingen die we niet meer kunnen veranderen.
Deze oefening is al een eerste stap naar bewustwording. Probeer tijdens deze oefening te ontdekken wat voor gedachten in jou opkomen. 'Herhaal ik continue een situatie die in het verleden is gebeurt of ben ik bang voor de toekomst?' Je blijft bijvoorbeeld malen over dat je 'hallo' zei tegen een collega, maar hij niks terug zei en vraagt je af of je iets verkeerd hebt gedaan. Het voelt niet fijn om deze gedachtes continue te ervaren, maar eigenlijk is het een groot leermoment. Je kunt nu nagaan waarom dit je zoveel doet. Er kan een gevoel van onwaardigheid onder liggen of het gevoel van een slecht mens te zijn. Vaak komen deze gevoelens uit het verleden en uit onze jeugd. Als we dit leren ontdekken en accepteren, zullen de gedachtes over de college ook verdwijnen. Het draait namelijk niet om de collega, maar om het trauma dat we vroeger hebben meegemaakt.
5 Tips
Als je je nu afvraagt hoe kom ik uit deze sleur en ga ik meer van mezelf houden houden, dan zijn hier vijf tips:
Comentarios